. Resumen do tema de Viaxe a Itaca INTRODUCCIÓN. Entre as transformacións producidas na Europa do séulo XVII destacaron as segu...
. Resumen do tema de Viaxe a Itaca
INTRODUCCIÓN.
Entre as transformacións producidas na Europa do séulo XVII destacaron as seguintes:
- Crisis demográfica
- Aparición do Mercantilismo (economía).
- Aumento do poder da burguesía (sociedade).
- Aparición da Monarquía absoluta (política).
1.1. DEMOGRAFÍA.
Cabe destacar os seguintes aspectos:
- Éxodo rural, que provoca un aumento da poboación das cidades.
- Descenso da natalidade.
- Aumento da mortalidade debido a:
- Fame.
- Epidemias.
- Guerras.
- Persecucións relixiosas
- Aumento da mortalidade infantil.
- España perdeu dous millóns de habitantes, pasando duns oito millóns (1700) a uns seis millóns (1800).
1.2. ECONOMÍA.
A agricultura sufriu unha crise debido ás malas condicións climáticas e ás guerras.
En canto á industria, a artesanía gremial comparteu espacio cunha incipiente industria manufacturera.
Desenvólvese o Mercantilismo*: Teoría económica basada en:
- Proteccionismo (ideal basado en la protección de los productos nacionais, mediante o establecemento dun imposto ao pasar a aduana, e oposto á idea de librecambismo).
- Fundación de compañías comerciais para favorecer os monopolios.
- Fomento das exportacións y establecemento de aranceis.
- Acumulación de metais preciosos e moneda.
- Reglamentación da producción.
Manténse a sociedade estamental:
- Nobreza e clero manteñen privilexios fiscais e xudiciais.
- Nobreza: mantén posesións e riquezas pero se subordina á monarquía.
- Clero: Mentras o alto clero manten riquezas e instrucción, o baixo clero era pobre e pouco instruido.
- Os non privilexiados mantiveron esta situación.
- Los campesinos eran o grupo máis numeroso e pobre. Entre eles había que diferenciar entre os propietarios, os arrendatarios e os xornaleiros.
- A alta burguesía dispón de poder económico e aspiracións políticas. Está composta por comerciantes, industriais, banqueiros, etc.
A Monarquía Autoritaria do século XVI é reemprazada pola Monarquía Absoluta*: Sistema político no que os reis opóñense aos órganos limitadores do seu poder (Parlamentos ou Cortes) e convértense en monarcas con poder absoluto. Se considera de orixen divino, é dicir, escollidos por Deus.
O monarca absoluto por excelencia foi Luis XIV de Francia:
- Fortalecemento do exército, a burocracia e a diplomacia.
- Unidade en torno á relixión católica.
- Nomeamento de cargos que sólo responden ante él.
- Control da economía nacional.
2.1. A GUERRA DOS TRINTA ANOS.
Trátase dun enfrentamento xurdidoo por diferencias relixiosas pero que se transforma
nun conflicto político que termina por afectar a todos os países europeos entre 1618 e 1648.
Entre as súas causas encóntranse os enfrentamentos relixiosos entre católicos e protestantes e a política exterior agresiva das potencias europeas.
No bando protestante quedaron englobados Dinamarca, Suecia, Francia, Países Bajos e Reino Unido.
No bando católico foi defendido polos imperios alemán e hispánico e por Portugal.
Os protestantes sairon triunfadores.
2.2. AS CONSECUENCIAS: A PAZ DE WESTFALIA.
Puso fin á Guerra dos Trinta Anos (1648) e supuso:
É o momento de decadencia da política hispánica. Prodúcese unha gran inestabilidade económica, que conduce a frecuentes bancarrotas. Os reis do período (os denominados “Austrias Menores”) cederon o goberno aos seus validos.
3.1. FELIPE III (1598-1621).
a) Política interior.
Prodúcese a expulsión dos moriscos (1609), cuias consecuencias foron:
O valido do rei, o Duque de Lerma, pacificou as relacións con Francia, Inglaterra e Países Baixos, cos que firmou a Tregua dos Doce Anos (1609-1621).
Entre as súas causas encóntranse os enfrentamentos relixiosos entre católicos e protestantes e a política exterior agresiva das potencias europeas.
No bando protestante quedaron englobados Dinamarca, Suecia, Francia, Países Bajos e Reino Unido.
No bando católico foi defendido polos imperios alemán e hispánico e por Portugal.
Os protestantes sairon triunfadores.
2.2. AS CONSECUENCIAS: A PAZ DE WESTFALIA.
Puso fin á Guerra dos Trinta Anos (1648) e supuso:
- Tolerancia relixiosa e recoñecemento de territorios protestantes no Imperio Alemán.
- Admisión por parte española da independencia dos Países Baixos.
- Adquisición por Francia de territorios fronteirizos co Imperio Alemán.
- Hexemonía sueca no norte de Europa e de Francia.
- España e Francia continuarán o seu enfrentamento hata 1659, en que se firma a Paz dos Pirineos, que supóo a pérdida de Rosellón e Cerdaña.
É o momento de decadencia da política hispánica. Prodúcese unha gran inestabilidade económica, que conduce a frecuentes bancarrotas. Os reis do período (os denominados “Austrias Menores”) cederon o goberno aos seus validos.
3.1. FELIPE III (1598-1621).
a) Política interior.
Prodúcese a expulsión dos moriscos (1609), cuias consecuencias foron:
- Demográficas (vacíos de poboación)
- Económicas (deixanse de percibir os ingresos que aportaban as súas profesions).
- Sociais (modificación da estructura social).
O valido do rei, o Duque de Lerma, pacificou as relacións con Francia, Inglaterra e Países Baixos, cos que firmou a Tregua dos Doce Anos (1609-1621).
3.1. FELIPE IV (1621-1665).
a) Política exterior.
Pérdida de territorios europeos trala Guerra dos Trinta Anos.
b) Política interior.
Rebelión de Cataluña (1640-1652): O conflicto tivo a súa orixe na política centralizadora do seu valido, o Conde – duque de Olivares. O exército real, dirixido por Juan de Austria, pacificou o conflicto.
Independencia de Portugal (1640-1668): Prodúcese pool levantamento popular ante os impostos e a falta de apoio española nas súas colonias. A independencia finaliza co ascenso ao trono do Duque de Braganza.
3.1. CARLOS II (1665-1700).
a) Política interior.
Foi un rei enfermo e incapaz. Deixou os asuntos de estado en mans dos seus validos (Juan José de Austria, o Duque de Medinaceli e o Conde de Oropesa), que iniciaron unha leve recuperación económica.
b) Política exterior.
A Súa derrota ante Francia supuso a entrega do Franco Condado.
c) Sucesión.
Murió sen descendencia, polo que, antes da súa morte, as potencias europeas xa se disputaban o trono español na Guerra de Sucesión (1700-1714). A Paz de Utrecht (1714) supuso o acceso dos Borbóns, en mans do Duque de Anjou, que reinará como Felipe V.
Siglo XVII from Pepe Giraldez
